ശങ്കരാഭരണം-മിശ്രചാപ്പ്
പല്ലവി
എന്തോരന്പിതപ്പനേ! ഈ പാപിമേല്
എന്തോരന്പിതപ്പനെ!
അനുപല്ലവി
അണ്ടര്കോനേ! നീയി ചണ്ഡാളദ്രോഹിയില്
കൊണ്ടോരന്പു പറയേണ്ടുന്നതെങ്ങനെ?
എന്തോരന്പിതപ്പനേ! ഈ പാപിമേല്
എന്തോരന്പിതപ്പനെ!
ചരണങ്ങള്
1
അന്പോലും തമ്പുരാനേ നിന്റെ
മഹാ-അന്പുള്ളോരുമകനേ
ഇമ്പം നിറഞ്ഞുള്ള നിന്മടിയില്നിന്നു
തുമ്പം നിറഞ്ഞ പാരിങ്കലയച്ചതും-
എന്തോരന്പിതപ്പനേ! ഈ പാപിമേല്
എന്തോരന്പിതപ്പനെ!
2
കണ്മണിയാം നിന്മകന്-പൂങ്കാവിങ്കല് മണ്ണില്
വീണിരന്നതും
പൊന്നിന് തിരുമേനി തന്നില്നിന്നു ചോര
മണ്ണില് വീണതും നിന് കണ്ണെങ്ങനെ കണ്ടു?
എന്തോരന്പിതപ്പനേ! ഈ പാപിമേല്
എന്തോരന്പിതപ്പനെ!
3
കരുണയറ്റ യൂദന്മാര്-നിന്മകന്റെ തിരുമേനിയാകെ നാഥാ!
കൊരടാവു കൊണ്ടടിച്ചുഴുത നിലമാക്കി
കുരിശിപ്പതിന്നായി ക്കുരിശെടുപ്പിക്കുന്നു-
എന്തോരന്പിതപ്പനേ! ഈ പാപിമേല്
എന്തോരന്പിതപ്പനെ!
4
ദാഹം വിശപ്പുകൊണ്ടു തളര്ന്നു കൈകാല്കള്
കുഴഞ്ഞീടുന്നു
ദേഹമഴലുന്നു- ദേഹിയുഴലുന്നു
സ്നേഹം പെരുകുന്നീ-പാതകനോടയ്യോ!
എന്തോരന്പിതപ്പനേ! ഈ പാപിമേല്
എന്തോരന്പിതപ്പനെ!
5
ശത്രുക്കള് മദ്ധ്യെകൂടെ-പോകുന്നിതാ കുറ്റമറ്റ കുഞ്ഞാടു
കഷ്ടമെരുശലേം പുത്രികള് കണ്ടുമാ-
റത്തടിച്ചയ്യോ വാ വിട്ടലറീടുന്നു
എന്തോരന്പിതപ്പനേ! ഈ പാപിമേല്
എന്തോരന്പിതപ്പനെ!
6
കരുണനിറഞ്ഞവന് തന്-കൈകാല്കളെ കുരിശില്
വിരിച്ചീടുന്നു
കരുണയറ്റ ദുഷ്ടര് ക്രൂരകൈകളാലെ
കുരിശോടു ചേര്ത്താണി വച്ചീടുന്നയ്യയ്യോ
എന്തോരന്പിതപ്പനേ! ഈ പാപിമേല്
എന്തോരന്പിതപ്പനെ!
7
ആകാശഭൂമി മദ്ധ്യേ-നിന്റെ മകന് ഹാ ഹാ
തൂങ്ങീടുന്നയ്യോ കാല്കരങ്ങളൂടെ ചോരയൊഴുകുന്നു
വേകുന്നു നിന് കോപത്തീയിങ്കല് വീണവന്
എന്തോരന്പിതപ്പനേ! ഈ പാപിമേല്
എന്തോരന്പിതപ്പനെ!
8
ദൈവമേ! എന് ദൈവമേ എന്തുകൊണ്ടു കൈ
വെടിഞ്ഞതെന്നെ നീ
ഏവമിതാ നിന്റെ-ഏക മകന് തന്റെ
വാവിട്ടലറുന്നു നീ കേള്ക്കുന്നില്ലൊട്ടും-
എന്തോരന്പിതപ്പനേ! ഈ പാപിമേല്
എന്തോരന്പിതപ്പനെ!
9
ചങ്കുതുറന്നൊഴുകീ-യതാം രക്തത്തിങ്കലെന്നെ കഴുകി
പൊന്കരം കൊണ്ടു നടത്തി പുതുശാലേ-
മിങ്കല് ചേര്ക്ക യേശു സങ്കേതമേ! എന്നെ-
എന്തോരന്പിതപ്പനേ! ഈ പാപിമേല്
എന്തോരന്പിതപ്പനെ!
10
ഇപ്പുഴുവിനെയിത്ര-സ്നേഹിപ്പതിനപ്പനെ! എന്തുള്ളു
ഞാന്?
ഇപ്പുണ്യത്തിന്നടിയാനെന്തു ചെയ്യേണ്ടു?
അബ്ബാ! പിതാവേ! മഹത്വം നിനക്കെന്നും-
എന്തോരന്പിതപ്പനേ! ഈ പാപിമേല്
എന്തോരന്പിതപ്പനെ!
